Önce bir alıntıyı paylaşarak giriş yapmak istiyorum.

“ Ağacın gölgesinde bir adam felsefe kitabı okuyordu. Sorular üstüne sorular adamın kafasını karıştırmıştı. Başını kaldırıp ağaca baktı.

-Keşke ağaç olsaydım, hiç düşünmeden yaşasaydım dedi.

Birden ağaç dile geldi:

-Ben düşünmüyorum belki ama düşünen insanlara o kadar çok ders verebilirim ki, dedi.

Adam heyecanla:

-Seni dinlemek isterim, dedi.

Ağaç konuşmaya başladı:

-At o felsefe kitabını elinden, şimdi bana bak ve dinle. Sana on tane hayat dersi vereceğim, dedi.

Adam heyecanlanarak:

-Tamam, dedi.

Ağaç:

-Dinle o zaman, dedi ve hayat dersini sıralamaya başladı.”

On dersi daha sonra paylaşmak üzere, Kadim kitabımız Kur’an-ı Kerim’den dikkat çekici ayet meallerini sunmak istiyorum.

“Allah, yarattığı (dağ, tepe, ağaç v.s) varlıklardan sizin için gölgelikler meydana getirdi; dağlarda, (her durumda sığınabileceğiniz) barınaklar oluşturdu;………(1)

AĞAÇ..! Deyip geçersek yanılırız. Allah’ın bütün yarattıklarını, anlayabilir/okuyabilirsek bize unutulmaz dersler verirler.

“Ağaca beşikten mezara kadar muhtacız.” (2)

 Doğduğumuzda, bebeklik çağımızda beşikte avunur, ölüm yolculuğunu tabutta tamamlarız. Beşik ve tabut ağaç değil mi?

“MUSA; o benim asamdır, yürürken ona yaslanırım, onunla davarlarıma yaprak silkelerim. Ayrıca onunla daha pek çok ihtiyaçlarımı karşılarım. Dedi” (3)

Ağaç; Hz. Musa (A.S) elinde asa olur, Allah (C.C) ile sohbete vesile olur.

Ağaç deyip geçme..! Anlayabilirsen ikazı vardır, iyiliğe/kötülüğe.!?

“Kişioğlu ağaca benzer. Ne denli yükseğe ve ışığa çıkmak isterse, o denli kök salar yere, aşağılara, karanlığa, derinliğe, kötülüğe.”(4)

Ağaç; küçücük bir çekirdekten meydana gelerek meyve verir, ısıtır, korur, dert ortağın olur.

“Allah’ın kudretini göremeyen, elmayı ağaç yaptı sanır. Bir derdin varsa açabilirsin ağaçlara. Ağaç yaprak verir, sır vermez rüzgara.” (5)

Ağzımızdan çıkan sözlere dikkat etmemiz gerekmez mi? Ağızdan çıkan her kötü sözün geri dönüşü olmadığı gibi, açtığı tahribatı önlemek mümkün olmayabilir.

İyi söz de, kötü söz de sahibine aittir. Ağızdan çıkarmadan çok dikkatli olmak gerekir.

“Görmüyor musun, Allah nasıl bir misal veriyor: O, güzel sözü, köklerini sağlam bir şekilde yerin derinliklerine salmış ve dalları göklere uzanmış güzel bir ağaca benzetiyor.”(6)

“Kötü söz ise, kökleri sökülüp toprağın üstüne çıkarılmış, bütünüyle kararsız, dayanıksız, çürük bir ağaç gibidir.”(7)

Ağaç, insanı hayata bağlar. Sabrı öğretir. Geçmiş ile gelecek arasında köprü vazifesini üstlenir. Her faaliyet alanınızda mutlaka bir yeri vardır. Beraberliği insana güven ve huzur verir.

Ahiret hayatına sermaye ile gitmenize vesile olur.

NETİCEDE AĞAÇ; beşik olur avutur, meyve verir doyurur, gölge olur dinlendirir, odun olur ısıtır, asa olur güç verir, ev olur barındırır ve korur. En sonunda, tabut olur ebedi yolculuğa taşıt olur.

Ağaç ile o kadar benzerliğimiz var ki, bir farkla: “Ağaç inceliğinden, adam kalınlığından kırılır.”

Daha sözümüz bitmedi. Ağaç ve on dersi gelecek yazıda inşallah.

1-Nahl suresi/ 81                                      5-Mevlana

2-Atasözü                                                   6-İbrahim suresi/24

3-Taha suresi /120                                    7-İbrahim suresi/26

4-Nietzche