Orta yaşlarının sonlarındaki adam karısına sarılıp oturma odalarındaki dev camekândan İskoçya'nın ıssız kırlarına bakıp bunları söylüyor.
Camekânın dışında üzerine yeni bir ev inşa edilecek kadar geniş bir teras uzanıyor.
Terasın bir ucunda yağışlı mevsimin geçmesini bekleyen iki şezlong ve bir sehpa var.
Çiftimiz emeklilik birikimleriyle eski evlerinin satışından gelen parayı bunu inşa etmeye harcamış.
Dağ başında 500 küsur metrekarelik şık bir taş yığını...
Ama "kalp" bu mudur?
Terasın yalnızlığa adanmış ıssız görüntüsü içimi üşütüyor, kanalı zaplıyorum.

***

Belki anlamışsınızdır...
"Büyük Tasarımlar" adlı yabancı belgeselden söz ediyorum..
Ne zaman bu programa rastgelsem...
Harcanıp giden ruhsal enerjiye, kimseye hayrı olmayan maddi zenginliğe ve obur arzulara gıcık oluyorum.
Ha! Meraklısı için yazayım...
Çiftimiz şimdilik mutlu!
Bu programda evlerini izlediğimiz bütün çiftler gibi, "İşte başardık!" mutluluğunu yaşıyorlar.
Ama torunları ziyarete kaç kez gelecek, o boş odalar dolar mı, bilemiyorlar...