27 Mayıs 1960... Milli iradenin sırtına öyle bir hançer saplandı ki... 62 yıl geçti... Yara, hâlâ kanıyor.
Siyaset treni, yoldan öyle bir çıkarıldı ki... Bir türlü rayına oturtulamıyor... Sık sık arıza oluyor... Muhtıra... Darbe girişimi.
Demokrasi fidanlığına öylesine kötü huylu bir fidan dikildi ki... Kökü kurutulamıyor... Siyasetçi çıkıyor, "darbe çağrışımlı" konuşma yapıyor... Aydın biri, "Menderes... İdam... Makûs talih" diyerek etrafa korku salıyor.

27 Mayıs ruhu... Ne acıdır ki... Aramızda dolaşıyor.
Herkes, çevresine baksın... "Ah! Yine darbe oluverse" diye, iç geçirenleri görecektir.

Yaşayanlar unutulanlar
Türkiye'nin çok partili siyasi hayatında, onun kadar sevilen... Millet vicdanında, onun kadar derin izler bırakan siyasetçi yok.
Askeri darbe ile devrildi.
"Büyükbaş... Düşük...

Kocabaş" diye aşağılandı.
Yassıada'da tokatlandı... İdam edildi.
Ama hiçbir zaman unutulmadı.
Adı havaalanında, üniversitede, bulvarlarda, parklarda yaşıyor.
Darbecilerin isimlerini...
Acaba kaç kişi hatırlıyor? Mezarlarının yerini kaç kişi biliyor?

Milletle 'helalleşme'
Kemal Kılıçdaroğlu, bir süredir helalleşmeden söz ediyor.
Geçmişin kusurlarını kabullenmek, özür dilemeyi başarabilmek, helalleşme istemek, bir erdem.

Acaba... Sayın Kılıçdaroğlu... "Bugün... 27 Mayıs darbesinin yıldönümünde" şöyle bir söz söylese:
"Ey milletim, kusura bakma... Hakkını helal et." Nasıl olur? Sadece şunu dese:
- Cumhuriyet Halk Partisi, 1965 seçimlerinde... 27 Mayıs darbesini yapanlardan... Orhan Kabibay, İrfan Solmazer ve Orhan Erkanlı'yı... Milletvekili adayı gösterdi... Bu yanlıştı... Hakkınızı helal eder misiniz?