Ekmek makarnası, yöreye özgü bir yemek veya tatlı çeşididir. Özellikle düğünlerde misafirlere sini sini yemekler  geldiğinde, çeşit çeşit yemeklerin yanında  tatlı niyetine bir çanak  da etmek makarnası çıkarılır. 

Etli nohuta , pilava, salataya ve keşkeğe hep birlikte kaşık daldıran davetliler, en sonunda ;ekmek makarnasına saldırır. Ekmek makarnasının  tadı, elle yendiğinde çıkar. Elinizi çanağa uzatıp bir lokma kadar ekmek makarnası alıp, hafif sıkıp ağzınıza koyduğunuzda  bunun tadı başka olur. 

Ekmek makarnası, aslında ,yapımı  kolay ve ucuz bir fakir yemeğidir. Ev sahibinin veya düğün  sahibinin  baklava yapacak ne imkanı vardır, ne de  zamanı..

Zaten düğünde ateş  yakılıp, yufka ekmeği pişirilecektir. İşte ekmek makarnası bu yufkalardan yapılır.” Nasıl olsa ekmek pişiyor, bunun birazını  da makarna yapalım “denir. Yufkalar keskin bıçaklarla ince ince doğranır. İçine biraz şeker, biraz susam, biraz da tarçın eklenir. .Koca leğendeki bu malzemeler harmanlanır. En ucuz ve kolay bir yemek - tatlı olarak misafirlerin  ağzına layık halde servis edilir. 

Fethiye’de her düğüne gittiğimde, sininin üzerinde ekmek makarnası var mı diye bakmışımdır.. 

Ekmek makarnası ve çocukluğumuzun diğer tatlıları içimizdeki bir özlem gibidir. Çocukken, sıcak çorba veya aş yerine kendi kedimize icat ettiğimiz yemekleri yemek hoşumuza giderdi. Bana ekmek makarnası verseler , başka bir şey vermeseler de olurdu.. Hatta ekmek makarnasını, yumuşak yufka ekmeğine sarıp yediğimiz bile vardır. Hani”  ekmekle ekmek  yiyor ”misali.. 

Biz çocukların kendi kendimize bulduğumuz yiyecekler içindeki yoğurda şeker koyup, karıştırıp yemenin zevki başkadır. Şeker yoksa, yoğurda pekmez dökerek yemenin zevki ise  daha başkadır.Hem yemek yemiş olurduk hem de  tatlı.. 

Biz, makarnayı (fabrikasyon olanını)  sıcak yemeyi severdik. Fethiye’den kuzenler gelmişti. ”Buna biraz  şeker koyarsak daha güzel oluyor” dediler. Makarnaya şeker  koyduk. Ondan sonra hep şekerli  makarna aradık. 

Tatlıyı az bulur köylü çocukları.. Babam , Fethiye’ye tütün parası almaya  gittiğinde,  parayı alınca  berberde alopros (pehlivan traşı ) olur, bir paket içinde yaz helvası alır getirdi. Kahverengi, sarı, yeşil yaz helvaları.. Yaz helvalarını kardeşlerimle kapış kapış yerdik. Pakette biraz daha olsa idi derdik.Yeni yaz helvası paketini ancak gelecek yıl görürdük. “Babam gene tütün parası almaya  gitse” derdik.  Fakirliğin  gözü kör olsun… 

Anadolu insanın mutfak konusunda  kendine  göre pratik üretmesi vardır. Orta Anadolu’da Isparta ve Burdur’un köylerinde ve daha başka bir çok yerde,  yufka ekmek bir oturuşta ayları bulan zamana  yetecek kadar pişirilir. İşten gelen kadınlar  sadece yemek yapar. Ekmek istif istif  dizilidir. En üstten  birkaç emek alınır. Üzerine su çiselenir. Sıcak aş, yumuşatılmış  yufkalarla  yenir.   

Biz yörüklerde bir de höşmerim   vardır. Höşmerim , süt kaymağından yapılır. Pişmişinin üzerine az biraz bal döküldüğünde  ve servis edildiğinde höşmerim  en pahalı  tatlı olur. 

Höşmerim  her zaman yenmez. Misafir geldiğinde  çıkarılır. Her misafir için de höşmerim çıkarılmaz Her gün gördüğün adam geçerken uğrasa, o,” ağır misafir “ değildir. Höşmerim ağır misafire çıkarılır. 

Ağır misafire her zaman yapılamayan muamele yapılır. Ağırlığı anlaşılsın diye.. ”Ağır misafir” liğin folklorümüzde  bile yeri vardır. Hani bir Urfa türküsünde;  “ağır mısafır gelmiş, şeker- şerbet ez hanım” der. 

Ne diyeyim.. Son Fethiye’ye gidişimizde  de gelen sofralarda  gene ekmek  makarnası aradı gözlerim  Tabi şimdi, işler değişmiş. İşler teknik ve mekanik olmuş. Buğday ekmeği pişirecek ve yufkaları ince ince doğrayıp  ekmek makarnası yapacak  zaman  yok. Gelenlere razı oluyorsunuz. Keşkek ile idare  ediyorsunuz. “Keşkek her şeye değdi” diyorsunuz.. Aslında keşkek, düğünlerin sembolüdür. Ama ekmek makarnası  benim nostaljimi en çok kabartan şeydir. 

Fethiye’de  iken gene  böyle konuşmalar, geçmişi anmalar  oldu. Ekmek makarnasını da  gene andık. Ve aradık. Kardeşim Hüseyin’in misafiri idik. Hediye Hanım ertesi günü bir tabak ekmek makarnası getirdi  Hem de önce hiç görmediğimiz cinsten.. Kavrulmuş  ekmek makarnası.. Afiyetle  yedik. 

Efendim, geçmişe bir yolculuk yaptık. Zaman tünelinin gerisine baktık. Hepinize iyi günler dilerim.