Batılı kaynaklar tarandığında çok şey görülebilir. Çok şey okunabilir. Okunabilen kitaplardan biride İspanyol Papaz Bartolome de Las Casas'ın  "Kızılderililer Nasıl Yok Edildi" kitabıdır. 16. yüzyılın ilk başlarında Amerika kıtasında İngiliz, Fransız, İspanyol, Hollandalı ve diğer batılıların işledikleri cinayetler insan havsalasının alamayacağı cinstendir.

Papazın Bartolome'nin anlatımıyla cinayetler şöyle işleniyordu. "Köylere giriliyor, çoluk çocuk, yaşlı, hamile veya lohusa kadın demeden, ağıllara sığınmış kuzulara saldırır gibi karınlarını deşiyor, parçalara ayırıyorlardı. Kiminin tek bıçak darbesiyle bir insanı ortadan ayıracağı veya tek mızrak atışıyla başını keseceği, ya da bağırsaklarını ortaya dökeceği üzerine bahse giriyorlardı. Anne sütü emen bebekleri zorla alıyor, ayaklarından tutup kayalara çarpıyorlardı. 13 kişilik guruplar halinde onları bağlıyor, ateşe veriyor ve diri diri yakıyorlardı. Bazıları ise bütün vücutlarına kuru saman yapıştırıyor ve bu şekilde ateşe veriyorlardı". 

Batılılar bu cinayetleri Amerika kıtasında yaparken 1916-1920 arasında Ermeni çeteleri Doğu Anadolu'da, Yunanlılar Egede, Sırplar ve Bulgarlar Balkanlarda Müslüman Türkün kanını dökerken yakın zamanda benzeri cinayetleri Bosna'da işlemediler mi?

Papaz anlatmaya devam ediyor, "Götürdüğü 10-20 bin adama yemek vermediğinden yakaladıkları yerlileri yemelerine izin veriyordu. Ordugâhında akıl almaz bir insan eti kasaplığı vardı. Onun önünde çocuklar öldürülüyor, kızartılıyordu. Sadece ellerini ve ayaklarını(en iyi parçalar sayıyordu) almak için adam öldürüyorlardı". 

İşgalciler yerli ahaliyi; "Vahşi köpekleriyle tehdit ederek kadın, erkek, tüm yerlileri arıyorlardı. Hasta bir yerli,köpeklerden kaçamayıp diğerleri gibi parçalara ayrılacağını anlayınca, bir ip aldı. Ayaklarından bir yaşındaki bebeğini bağladı ve kendini bir direğe astı. Bunu yeterince çabuk yapamadığından, köpekler gelip bebeği parçaladılar. Ölmeden önce bir papaz gelip bebeği vaftiz etme imkânı buldu". 

İşgalcilerin cinayetleri öyle bir hal almıştı ki; "Bir avcı bir gün avlanacak hiçbir şey bulamadı. Köpeklerin aç olduğunu düşündü. Küçük bir oğlan çocuğunu annesinden kaçırdı. Bir hançerle kollarını ve bacaklarını kesip parçalara ayırdı ve her köpeğe kendi payını verdi. Köpekler parçaları yiyince, küçük gövdeyi yere, bütün sürüye attı." 

Avrupa'dan gelen zalim işgalciler işi o kadar ileriye götürmüşlerdi ki; "Amerika'nın sadece 450 millik bir alanında 12 yıl boyunca 4 milyonu aşkın insanı, kadın , çoluk çocuk, genç yaşlı demeden bıçakla ve mızrakla öldürdüler, ya da diri diri yaktılar." 

Papaz Bartolome yaşanan vahşiliği şöyle tarif ediyor,  "Önümüzde bulunan 3000'i aşkın insanı, hiçbir sebepsiz, kadın, erkek, çoluk çocuk demeden gözlerimin önünde kılıçtan geçirdiler. Orada, hiçbir canlının hayal edemeyeceği büyük bir vahşet gördüm." 

Yerli krallara, aşiret reislerine; "Hazinesinin yerini söylemesi için hafif ateşte kızartılan krallar, sakladığı altınları getirsin diye ayaklarından başlayarak azar azar yakılıp öldürülen kabile reisleri, lime lime doğranan diğer kızıl derililer..." 

Batı medeniyetinin insanoğluna özellikle kendi dışındaki toplumlara kan, zulüm, sömürü ve inkardan başka bir şey sunmayışı batı medeniyetinin paradigmalarının tüm insanlığı kucaklayamayacağı gerçeğini ortaya koymaktadır.

Birinci ve İkinci Dünya Savaşlarında yapılanlar, Vietnam, Kamboçya, Irak, Suriye, Libya, Sudan, Somali ve Yemende yapılanlar işte bu yanlış Batı Medeniyetinin paradigmalarının sonucudur. Tabii bu ülkeleri yöneten yöneticileri ve halkların sorumluğu da yok sayılamaz.

Bartolome de Las Casas, Kızılderililer Nasıl Yok Edildi?  Şule Yayınları. İstanbul, 1997.