Osmanlı Sultanı Yavuz, iki seferiyle imparatorluğun doğu ve güneyini emniyet altına almıştı. Batı'ya sefere çıkmak istiyordu. Ancak bu seferin kuvvetli bir donanma olmadan gerçekleşemeyeceğini biliyordu. İstanbul'daki tersaneyi büyütüp yeni gemiler yapılması için emir verdi. İstanbul'a gelen Venedik ve İspanya elçilerine iyi muamele edildi. Macaristan'la ateşkes uzatıldı. Hedef Rodos'tu, ancak Yavuz hazırlıkları yeterli görmüyordu. Hasan Can, oğlu Hoca Sadeddin Efendi'ye meseleyi şöyle anlatmıştır:

"Seferin yaklaştığını işittik. Lakin padişahın halinden buna dair bir şey hissetmezdik. Bir gün Eyyüb'ül Ensari'nin ziyaretine gitti. Eyüp'te Fatiha okurken kaptan paşanın kadırgasının Eyüp'e doğru geldiğini gördü ve 'Henüz sefer kararlaştırılmamışken bunu kimin emriyle denize indirdiler' diye kızdı. Kaptanıderya Cafer Paşa'nın idamını emretti. Ancak Veziriazam Piri Paşa devreye girerek 'yeni inşa olunan geminin denenmesi için denize çıkarılması gerektiğini' söyleyerek kaptan paşayı affettirdi.

Yavuz, bu sefer vezirlerine dönüp, 'Ben cihangirliğe alışmış bir padişahım. Siz beni bir kale fethine götürmek istersiniz. Kale almanın birinci şartı baruttur. Kaç aylık barutunuz var' diye sordu. Vezirler zahire miktarını söyledilerse de barutun ne kadar olduğunu ancak ertesi gün söyleyebildiler. Dört aylık barut vardı. Yavuz, bu cevap üzerine vezirlerine kızgın bir şekilde bakarak 'Ceddim (Fatih) zamanındaki utanç unutulmamış iken onu iki kat mı yapmak istersiniz? Bizzat gitmemi düşünüyorsunuz. Gidip de eli boş dönecek olursam hiçbiriniz sağ kalmaz. Rodos'un zaptına dört aylık barut yetişir mi? Siz Rodos'u dört ayda değil altı ayda dahi alamazsınız. Belki sekiz veya dokuz ayda alınabilir" buyurdular. Daha sonra, 'Bize sefer yok, meğer sefer ahrete ola' dediler."

Rodos'un fethi.

HAZIRLIKLAR BAŞLADI

Rodos, Fatih Sultan Mehmed döneminde 1480'de kuşatılmış, ancak fethedilememişti. Kanuni döneminde Rodos meselesi için toplanan divanda, üyelerin çoğu adanın fethinin zor olduğunu söyleyerek sefere sıcak bakmadı. Ancak Veziriazam Piri Paşa, adanın Avrupalı Hıristiyanlardan herhangi bir yardım alamayacağını ve "Belgrad'ı fethettik burayı da fethederiz" diyerek seferi savundu. Bunun üzerine bazı vezirler Fatih zamanında adanın alınamadığını hatırlattılar.

Piri Paşa, bu itiraz üzerine Osmanlı donanması ve kara ordusunun o döneme göre daha ileride olduğunu söyledi. Kanuni, hac yollarının ve Osmanlı kıyılarının güvenliğinin Rodos alınmadan sağlanamayacağını bildiğinden sefer kararını destekledi. Padişahın veziriazama destek vermesiyle sefere karar verildi.

Hemen büyük bir hazırlık yapıldı. Ardından ordunun bir kısmı donanmayla sefere çıkarken bir kısmı da Kanuni ile birlikte karadan Marmaris'e doğru yola koyuldu. Rodos şövalyeleri bir taraftan adanın surlarını kuvvetlendirirken diğer taraftan Avrupalı Hıristiyanlardan yardım istediler.

Donanma daha önceden 24 Haziran 1522'de adaya gelmiş ve kuşatmaya başlamıştı. Karadan giden birlikler de Marmaris'ten adaya gemiyle geçirildiler. Rodos Kalesi top atışıyla alınmaya müsait değildi. Piri Paşa, toprak dolu çuvallarla kuleler yapıp, üzerlerine tüfekçiler koyup, surlardan ateş eden şövalyeleri taciz etti. Kaleye doğru lağımlar da kazıldı, ancak Rodoslular da karşı lağımlar kazarak, surları yıkacak bu teşebbüsleri akim bıraktılar.

Rodos'ta Türk mahallesi.

ADA 6 AYDA ALINABİLDİ

Altı ay geçmesine rağmen kalenin alınmasında önemli bir aşama kaydedilememişti. İki defa büyük hücum yapılmış fakat başarılı olunamamıştı. Bu sırada havalar bozmaya ve yağmurlar yağmaya başlamıştı. Yağmur çokça yağdığı için seller meydana geldi ve bu durum da kuşatmayı güçleştirdi. Ancak bu kadar emek çekildikten sonra kış geldi diye dönülemezdi. Divan toplantısında, Rodos'ta kışlanmasına ve Ferhad Paşa'nın da buraya gelmesine karar verildi. Adaya Ferhad Paşa'nın askerleriyle gelmesi üzerine şövalyeler direnemeyeceklerini anladılar.