Bebekler, yaşlılar, hastalar, büyümekte olan çocuklar söz konusu olduğunda, insan daha bir hassaslaşıyor. Eskiden süte karışsa karışsa, bir miktar su karıştırılır diye şüphelenirdik en fazla, şimdilerdeyse peynirler, yoğurtlar, zeytinyağları hatta ballar bile meçhul hale geldi. Yani güvenilmezlik söz konusu gıda dendiğinde... Ciddi şüphelerimiz var yediğimiz içtiğimize dair... Hele tarım ürünlerinin ilaçlanarak sofraya geldikleri düşünüldüğünde, belki bin kere yıkasak bile çıkartamayacağımız kimyasal atıklarıyla düşündüğümüzde; ciddi bir toplumsal tehdit altındayız...

Yaz boyunca sıkça işittiğim "pestisit" mesela, korkunç bir soykırım hem tarımsal anlamda hem de varoluşsal anlamda... Sözlüklerde şöyle yazılmış: "Pestisit, tarımda ekinlere ve bitkilere zarar verme potansiyeli bulunan haşereleri, istenmeyen yabani otları, böcekleri yok etmek ve kontrol altında tutmak için kullanılan kimyasal bir maddedir." Çoğu kez tarımsal üretimde verimi artırmak ve zararlıları kontrol altına almak amacıyla kullanılan bu kimyasallar, ne yazık ki insan sağlığı ve çevre üzerinde ciddi etkiler bırakabilir. Hem çevreyi hem de insanları zehirleyen bir madde kısacası. Pestisitler, meyve, sebze, tahıl ve bakliyat gibi birçok temel gıdanın üretiminde sıkça kullanılmakta; pestisitlerin bilinçsiz ve yoğun kullanımı, beslenme zinciri yoluyla vücuda alınarak çeşitli sağlık sorunlarına neden olabilir...

Pazardan aldığımız sebze ve meyveleri sirkeli suya yatırıp temizlemek adeti edindik pandemi ile birlikte, çeşme altında yıkama yeterli gelmiyor artık. Fakat pestisit öyle bir illet ki, sirkeli suda yıkasanız bile gıdanın arınması imkansız çünkü o zehirli kimyasal, ürünün içine nüfuz etmiş durumda, çileğin, böğürtlenin, elmanın, vs...