Tarihin en zorlu süreçlerinden geçiyoruz. Savaşlar, katliamlar, haksızlık ve hukuksuzluklar baştan beri hep vardı. Ama bunlar hiçbir zaman insanlığın tamamını kuşatacak, insanın özüne yönelecek boyuta ulaşmamıştı. Bugün sadece belli bir coğrafyanın, belli bir kültürün, belli bir medeniyetin yok edilişine değil dünyanın tamamının elde ettiği insanlık birikiminin yok edilişine tanık oluryoruz. Bırakın dünyayı, insanın bizatihi kendisi tehdit altında ve insandan yeni bir insan, insan olmayan bir insan, bir siber insan üretmenin dayanılmaz ağırlığıyla büyük bir umutsuzluk içinde, hiçbir şey yapamıyor olmanın umutsuzluğu ve kederiyle olduğumuz yerde duruyor, harekete geçmek için başka birilerinin, başka bir yerlerde bir şeyler yapmasını bekliyoruz. Kötülüğün ufukları o kadar genişlemiş ki iyilik neredeyse tamamen ortadan kalkmış gibi, savaşın sınırları o kadar genişlemiş ki barışı konuşacak tek bir sınır kalmamış gibi, öfkenin ve nefretin dili o kadar yaygınlaşmış ki sükunetin, hilmin ve sevginin dili çoktan unutulmuş ve neredeyse birkaç kişi arasında iletişim sağlayan bir esperantoya dönümüş gibi. Ve biz sadece seyrediyoruz…

İşte burada, tam da burada, birilerin harekete geçmesini beklemeyi bırakıp bizim, bunu gören ve gördüğünden rahatsız olanların harekete geçmesi gerekiyor. Siyasetin her şey olduğu ve her şeyin siyasetten beklendiği bizim gibi ülkelerde yeniden, bir daha tecrübe edildi ki oluşun da bozuluşun da tek kaynağı siyaset değildir. Siyaset tek başına öldürmez de diriltmez de. Bütün umutların siyasete bağlanması, siyaset çökünce umutsuz kalınması anlamına geleceği için siyaset dışı çözümlere ihtiyaç var. Siyaset çünkü en büyük körleştiricilerden biri… Körleştiriyor evet, sizin dışınızdakileri ya hiç gördürmüyor veya yanlış gördürüyor. Zaten sevdirmiyor ama nefret ettirme konusunda sayısız strateji üretiyor. Siyasetin gölgesindeki tarih böylece iyi insanların iyi şeyler yaptığı bir alandan ziyade sözüm ona kendimizin merkezde olduğu iyiliklerin, sözüm ona başkalarının kötülükleriyle yaptığı savaşa dönüşüyor. Bütün bir siyaset tarihi savaşların ve barışların, galibiyetlerin ve mağlubiyetlerin tarihidir ama içinde bir gram medeniyet, kültür, sanat ve ‘yeryüzünü insanca yaşamaya yönelik’ dönüştürme arayışı yoktur.