1915’te yedi düvele karşı kazandığımız zafer, her 18 Mart’ta Çanakkale’de törenlerle kutlanır...
Aynı tören bugün de yapıldı ama geçmiş senelerdekilerden çok farklı oldu: İnşaatı tamamlanan 1915 Çanakkale Köprüsü, törenin ardından Cumhurbaşkanı Tayyip Erdoğan tarafından hizmete açıldı...
Bizde bir kesimin ve bir zihniyetin âdetidir: İyi, faydalı ve işe yarar her hizmete karşı çıkarlar ve bu karşı çıkmayı da kendilerine mutlak bir vazife edinmişlerdir!Aynı zihniyet şimdi Çanakkale Boğazı’nda inşa edilen yeni köprüyü diline doladı ve mâlûm âdeti “Pahalıya mâloldu”, “Dünyanın dövizi gidecek” yahut “Bu köprüye ne gerek vardı?” diyerek yerine getirmeye çalışıyor.
Köprünün maliyeti üzerine kafa yormayı, inceden inceye döviz hesapları yapmayı, en lüzumlu işlere bile siyasî maksatlarla karşı çıkma inadını bir tarafa bırakın, vaktiyle Çanakkale’nin bir yakasından diğerine geçebilmek için saatlerce nasıl arabalı vapur beklediğimizi hatırlayın, kâfi! O sıkıntıları hatırınıza getirip “zaman”ın insan hayatında ne kadar kıymetli olduğunu düşündüğünüz takdirde iki saatlik bekleme ve yolculuk müddetinin altı dakikaya inmesinin önemini farkeder ve zaman meselesine hakikaten kıymet veriyorsanız geçiş ücretini de mesele yapmazsınız!
1915 Çanakkale Köprüsü hakkında hayır temennilerinden bulunduktan sonra, 107 sene önce kazandığımız büyük zaferin en önemli kaynaklarından birinden, zaferde büyük rolü olan kahraman bir askerin, Esad Paşa’nın şimdiye kadar maalesef yayınlanmamış olan hatıralarından bahsedeceğim...
Çanakkale Zaferi’nin kazanılmasını sağlayan kahramanların başında üç kumandan gelir: Öncelikle 19. Tümen ile Arıburnu’ndaki birliklerin kumandanı Yarbay Mustafa Kemal Bey, Müstahkem Mevki Kumandanı Cevad ve nihayet Kuzey Grubu Kumandanı Esad Paşa...
15. asırda Özbekistan’dan Bursa taraflarına gelen ve İkinci Murad zamanında şimdi Yunanistan’da bulunan Yanya’ya yerleştirilen bir aileye mensup olan Esad Paşa 1862’de Yanya’da doğdu, 1890’da Harp Akademisi’ni bitirdi, dört seneliğine Almanya’ya gönderildi ve dönüşünde Osmanlı Ordusu’na modernize etmekle görevli Alman general Colmar von der Goltz’un maiyetine tayin edildi.
1897’de çıkan ve Osmanlı Ordusu’nun zaferi ile neticelenen Yunan Savaşı sırasında Yanya Ordusu’nun kurmay başkanlığına getirildi, daha sonra çeşitli orduların kumandan yardımcılığı ile kumandanlığını yaptı. Balkan Savaşları’nda Türk birliklerinden kat kat güçlü olan Yunan ordusuna karşı Yanya’yı müdafaa etti ama 1913 Şubat’ında teslim olmak zorunda kaldı ve dokuz ay kadar Yunanistan’da esaret hayatı yaşadı.