Bugün günlerden Cuma! Müslümanların Allah’ın huzurunda cem olduğu gün. Bugün size yazmam, söylemem gereken şeyler var. 

Bir daha söylüyorum, ithal kavram ve kurumlarla medeniyet inşa ve ihya edilmez. Hele de 19.YY sonunda savaş yıllarında, kapitalizmin, komünizmin ve faşizmin gölgesinde şekillenmiş kavram ve kurumlarla bu hiç olmaz. Batılılar artık kendi kavram ve kurumlarını bile “Yeni norm”lara göre tanımlamaya çalışırken, biz onun başına “İslam” ekleyerek, onların peşine takılıp gidiyoruz. Ve tabii süreçte tüm alamet-i farikalarımızı / ayırt edici özelliklerimizi de kaybediyoruz. 

“Men teşebbehe” kuralı bu akım için fazla bir anlam ifade etmiyor.

Aslında bugün mülteci konusunu yazacaktım ama, sanırım aklı selim için biraz sükûnet gerek. Ama şunu söyleyebilirim, bu konuda durum pek iç açıcı değil. Hatta çok vahim bir hal aldı. İçimizden birileri de adeta yangına körükle gidiyor.

Birileri ne olduğunu anlamadan GENDER oldu. Ne olduğunu anlamadan BİREY oldu. Ne olduğunu anlamadan TOPLUMSAL CİNSİYET’den söz etmeye başladık. Yetmedi, şimdi bir de VAROLUŞ’tan söz ediyoruz. BİYOLOJİK CİNSİYETe ne oldu da, AKIŞKAN VE DEĞİŞKEN, YÖNELİM, DENEYİM VE TERCİHE DAYALI BİR CİNSEL KİMLİK ARAYIŞIna girdik ki! KİŞİ, ŞAHIS, FERD’e ne oldu da, kendimizi din, ahlak ve gelenekten, biyolojik cinsiyetinden bağımsız bir BİREY olarak tanıma gereği duyduk.

Ne kadar çok “Yeşil Feminist”imiz, “Yeşil Kemalist”imiz varmış. Tom amcalaşan, “Beyaz Müslümanlarımız” da var artık. Yeşilin her tonu var, Solu, Sosyalisti, Liberali, 1970’lerde Tekin Erer CHP ile koalisyon olunca bizimkilere “YEŞİL KOMÜNİST” demişti. Eskiden yoğ idi iş bu rivayet yeni çıktı, artık YEŞİL EGZİSTANSİYALİST”lerimiz de varmış. Bir o eksikti o da tamam oldu.