İlk derece mahkemesince verilen hükme karşı istinaf başvurusunu değerlendiren 10. Ceza Dairesince verilen kararda, başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosyanın incelendiği belirtildi.
10. Ceza Dairesinin kararında, şunlar kaydedildi:
"Toplanan deliller ve karar yerinde incelenmiş, sanıkların suçunun sübutu ile verilen hükümde bir isabetsizlik görülmediği anlaşılmıştır. Sanıkların savunmaları inandırıcı gerekçelerle reddedilmiştir. Sanık müdafilerinin istinaf talebi yerinde görülmemiş olmakla, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 280/1-a maddesi uyarınca istinaf başvurularının reddine, tutuklama koşullarında bir değişiklik olmaması ve hükmolunan ceza miktarı ile tutuklu kalınan süre dikkate alınarak sanıklar Nurettin Özcan, Ahmet Özcan ve Mehmet Ali Korkut'un tutukluluk halinin devamına oy birliğiyle karar verilmiştir."
Kararda, Ceza Muhakemesi Kanunu'nun (CMK) 286, 294. ve 295. maddeleri uyarınca Yargıtayda temyiz yolunun açık olduğu belirtildi.
Yargıtaya temyiz başvurusu yapıldı
Sanık avukatları, Yargıtaya gönderilmek üzere Diyarbakır Bölge Adliye Mahkemesi 10. Ceza Dairesine temyiz başvurusunda bulundu.
Temyiz dilekçesinde, verilen mahkumiyet kararı ve 10. Ceza Dairesinin istinaf başvurusunun reddi yönündeki kararın temyiz incelemesi sonucunda bozulması ve müvekkillerinin tahliyesine karar verilmesi talep edildi.
Mahkeme heyeti, 24 Eylül 2024'teki karar duruşmasında, tutuklu müteahhitler Mehmet Ali Korkut ve Mehmet Meşe ile arsa sahipleri Nurettin Özcan ve Ahmet Özcan'ın "bilinçli taksirle birden fazla kişinin ölümü ve yaralanmasına neden olma" suçundan 17 yıl 6'şar ay hapis cezasına çarptırılmasına karar vermiş, 3 sanığın tutukluluk hallerinin devamına, sanık Meşe'nin ise sağlık sorunları nedeniyle tahliyesine hükmetmişti.