Pazar günlerini okuyucuların görüşlerine tahsis ettiğimiz hasbihal'in bir diğerine daha başlarken, muhterem okuyucularımızı selamlıyoruz:
*İstanbul'dan Neriman Köksal isimli hanım kardeşimiz diyor ki: 'Ben üniversitede tarih bölümünü seçtim, Osmanlı tarihini.. Bazı zaferleri okurken, elbette gurur duymuş ve bazı ağır yenilgiler karşısında da saatlerce gözyaşı dökmüşümdür. Her ne kadar, çevremizde bazan, 'Tarihte olup bitmiş, n'apalım yani..' diye geçiştirmek isteyenler olduysa da, ben yine de tarihi, sadece düne aid bir hadiseler yumağı olarak gören birisi değilim.. Sizin bir yazınızda başlık olarak kullandığınız, 'Tarih yalnızca dünümüz değil, bugün ve yarınımızdır da..' şeklindeki başlık, ben de öyle düşündüğüm için dikkatimi çekti..
Özellikle hele de son 300 yıllık tarihimizde öyle hadiseler var ki, zaferler vardır, sonu acı olmuştur; ya da bazı acı yenilgiler olmuştur, ama, sonra nice yeniden derlenip toplanmalara yol açmıştır.. Bunları yazmama ne mi sebeb oldu? Onu izah edeyim: Geçtiğimiz günlerde Türkiye ve Avusturya millî takımları, Avrupa Futbol Şampiyonası programı içinde karşı karşıya geldi ve Türkiye 2-1 kazandı.. Futboldan anlamasam da, ülkemin insanlarının kazanmasını elbette sevinçle karşıladım..
Ama, bir tarih Prof.'u, 'Viyana'nın 341 sene sonra fethedildiği'nden söz etmiş.. Evet, aynen böyle demiş.. Yani, 1683'deki 'İkinci Viyana Kuşatması' bozgununa gönderme yapmış.. 'Nükte yapmıştır diyecek oldum, ama, baktım, ciddî ciddî söylüyor..'
Koskoca bir tarih profesörüne yakıştı mı bu söz!.. Medya kuruluşlarının spor sahifelerindeki yorumcuların seviyesine düşmek değil mi bu?
--Evet, bu muhterem hanım kardeşimizin dile getirdiği konu, aslında toplumumuzun her kesiminde, sık sık görülen anormalliklerden birine işaret ediyor.. Gerçekten de, tarihi bu derece magazinleştirmek ve seviyesini bu kadar düşürmek, olacak şey değil.. Nihayeti, bir futbol karşılaşması..
60 yıl öncelerde de, 1964- Roma Olimpiyadları'nda ağır sıklet şampiyonu olan Cassius Clay isimli siyahî bir Amerikalı, hemen o şampiyonluğundan sonra, 'Ben artık Cassius Clay değilim.. 'Benim adım Muhammed Ali' deyince dünyanın sadece spor çevrelerinin değil, bütün dünya kamuoyunun da dikkatini çekmişti.. Ve elbette özellikle Müslüman halklar , o zamana kadar pek ilgi duymadıkları boks sporunu bile heyecanla takib etmeye başlamışlardı..