Sesli Dinle

Selam üzerinize olsun.

Dünyaya insan olarak geliyoruz. İnsan olarak yaşıyor ve insan kalabiliyor muyuz? Adam olmanın şartı, insan olmak için çaba göstermektir. Hatasız insan olmaz, yanlış yapar, hata yaparız. Hatadan dönmek güzel bir haslettir. İlişkilerimizi hangi ölçüler belirliyor? İnsani ölçüler kurallar mı, yoksa geçici çıkar, menfaat, mal, mülk, makam elde etmek için her türlü yolu meşru mu görüyoruz. Elde ettiğimiz malın da ne kadarı bizim? “Âdemoğlu, "Malım, malım!" diyor. Ey âdemoğlu, senin yiyip tükettiğin, giyip eskittiğin ve sadaka verip önceden (ahirete) gönderdiğin dışında bir malın mı var?” [1] İnsan diğer canlılar gibi sadece zorunlu ihtiyaçlarını gideren yiyip içen, yatıp kalkan bir varlık değildir. “Nice insan gördüm üzerinde elbise yok. Nice elbise gördüm içinde insan yok”. [2]

Yaradan’ımız insanı en güzel değerlerle donatmış ve başıboş bırakmamıştır . ” İnsan, kendisinin başı boş bırakılacağını mı sanır?” [3] Sorumluluk vermiş, üzerine emanetler yüklemiş, emanete sahip çıkmasını istemiştir. Fikreden, akleden nereden gelip nereye gideceğini bilendir. Sorumluluk bilinci olan hakkını, hukukunu, haddini bilendir. Özü sözü bir, sözünün eridir, söz verdiği zaman sözünü yerine getirir. Söyledikleriyle, yaptıklarıyla tutarlıdır. Yapıcıdır ,müsbet düşünür, kendisiyle de barışıktır. “Mümin cana yakındır. (İnsanlarla) yakınlık kurmayan ve kendisiyle yakınlık kurulamayan kimsede hayır yoktur.” [4] Bütün çabası da Allah’a layık kul olabilmektir.