Bilim ve sanat, insanlık için ekmek, su ve hava kadar gerekli olan tecrübelerdir. Bilim ve sanatın çoğu zaman birbirinden ayrı ve zıt olduğuna dair bir algı ve anlayışa rastlamak mümkündür. Bilim ve sanat, büyük ölçüde birbirinin yokluğunu değil, birbirinin varlığını gerektiren tecrübelerdir. Bilimsel fikirler, çoğu zaman sanatsal fikirlere ve tecrübelere esin kaynağı olabilecek bir potansiyele sahip olurlar. İnsanlık, bilim ve sanat kanatlarıyla uçmalı, gelişmeli, değişmeli, özgürleşmeli ve olgunlaşmalıdır. İnsanlık, hiçbir şekilde bilim ve sanat yerine başka sahte kanatlarla uçabileceği yanılgısına düşüp yanılgıların, yalanların ve yanılsamaların bataklığına gerçek diye saplanmama konusunda çok dikkatli olmalıdır.

İnsanın vicdanı, kalbi ve bilinci, ancak sanatla aydınlanabilir. Bilim ise, insan aklına yol göstermekte ve   ışık olmaktadır. Bilim ve sanat sayesinde insan, kendisine ve doğaya dair gerçekliği keşfetmekte, anlamakta ve idrak etmektedir. Hayatta en hakiki yol göstericiler, bilim ve sanattır. Sanat ve  bilim sayesinde insan açık ve çoğulcu nitelikte hayata doğru bütün pencerelerini ve kapılarını açmakta, taassub bataklığına düşmeden sürekli olarak hayatı  ve dünyayı açık  imkanlar alanı tecrübe etmektedir. Bilim ve sanat,  şüphe, okuma, öğrenme, gözleme, araştırma, sorma ve sorgulama sayesinde gerçekleştirilen tecrübelerdir. Bilim ve sanat alanında, hileye, yanılsamaya, doğmatizme ve taasuba yer yoktur. Bilim ve sanat, yalanlar ve yanılsamalara hiçbir şekilde insanüstü doğrular ve doğmalar statüsü vermez. İnsana ve doğaya dair söylenilenler, düşünülenler, düşlenenler ve yapılanlar sürekli olarak kurgulanır, konuşulur, tartışılır ve üretilirler. Bilim ve sanat, hiçbir şekilde kendilerinden şüphe edilmesinden, kendilerinin sürekli olarak farklı bakış açılarıyla ele alınmalarından korkmazlar. Bilim ve sanatın en büyük düşmanı, bir sanatsal veya bilimsel yaklaşıma şeksiz ve şüphesiz bir şekilde inanmaktır. Bilim ve sanata inanmak yerine, bilimsel ve sanatsal tecrübeleri olarak anlamaya ve anlamlandırmak için gösterilen aktif çabaya ihtiyaç vardır. Bilim ve sanat alanlarında insan sürekli olarak faal olmalıdır. İnsanın  sürekli olarak faaliyet  halinde olmadığı bir sanat ve bilim alanı, aslında  ölü  alanlar haline geldiği gibi,  böyle bir durum insanın bilimsel ve sanatsal tecrübesi olarak nitelenmeyi de hak etmemektedir.