Prusyalı General Clausewitz’in “Savaş Üzerine” başlıklı kitabından bir alıntıyla girelim söze:

“…Savaşta her şey çok basittir, fakat en basit şey zordur. Güçlükler birikir ve öyle bir sürtünme yaratır ki, savaş görmemiş olan bir insan bunu gözünün önünde canlandıramaz. Sürtünme kavramı, gerçek savaşı kitaplarda okunan savaştan ayıran tek kavramdır. Askerî makina, yani ordu ve ona ilişkin her şey, aslında son derece basittir ve bu bakımdan idaresi kolaymış gibi görünür. (…) Fakat gerçek hiç de öyle değildir ve savaşta böyle bir vehmin gerçek dışı ve abartılmış yönü derhal meydana çıkar. Tabur belirli sayıda bir insan topluluğu olarak kalır ve tesadüf de işin içine karışınca, bu insanların en önemsizlerinden biri bile herhangi bir gecikmeye veya düzensizliğe sebep olabilir. (…) Mekanikte olduğu gibi birkaç noktada toplamamıza imkân bulunmayan bu aşırı sürtünme böylece her yandan tesadüfle temas haline gelir ve önceden tahmin edilemeyen olaylar yaratır…” (Nedensellik /Causality/).