Afganistan’da Türkiye’nin nasıl bir rol oynayacağına dair formül üzerinde aslında tam bir karara varılmış değil. Bu karar Afganistan’dan çekilme kararı almış olan ABD ile görüşmelerle belirlenecek elbet ama bu konuda ABD’nin tek karar verici veya belirleyici olmadığı da gün gibi ortada. Oluşacak kararda da Türk varlığının oradaki mevcudiyetinde de belirleyici başka faktörler ve aktörler olacağı da açık. Bu aktörler arasında Pakistan da olacağı gibi Afganistan’ın da halkını temsil eden bütün taraflar, dolayısıyla Taliban da var.

Taliban’ın bugünün Afganistan’ının en önemli gerçeği olduğunu herkes kabul etmiş durumda, tabii başta onunla yürüttüğü 20 yıllık savaşı kazanamayacağını anlamış olan ABD de. O yüzden ABD çekilmeye karar verdiğinde Taliban’la uzun müzakereler yürüttü.

Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan, Kuzey Kıbrıs gezisine çıkmadan önce havaalanında bu siyasi manzarayı olabilecek en net biçimde aktardı. Taliban’ın da Türkiye ile şimdiye kadar hiç bir zaman çatışmamış olduğu gerçeğine işaret ederek Türkiye’nin de onunla görüşmekten çekinmeyeceğini ifade etti.

Bunları söylerken Taliban’ın inançlarıyla bir sorunlarının olmadığını da ekledi. Bu sözler üzerine Türkiye’de birçok kesimden gelen tepkiler insanların kendi inanç ve kimlik dünyalarını nasıl görüp tanımladıklarıyla ilgili ibretlik bir manzara ortaya koydu. Birilerinin kendini Taliban dini ve inancından ayrıştırma telaşı, bu telaş esnasında Taliban’a veya başka insanlara karşı sergiledikleri ötekileştirme ve bunu da yaparken sergiledikleri cehalet aslında çok da şaşırtıcı değil. Çünkü bu konuda tavır ortaya koyanlar hep aynı tipler oluyor.

Erdoğan’ın Taliban’ın inancıyla ters düşmemesi ifadesinde onların izledikleri siyaset veya belki bu inanca dayandırdıkları içtihat ve uygulamaları benimsediği sonucu elbette çıkarılamaz. Neticede Taliban’ın uygulamaları belki kendi inançlarına referans veriyordur ama bu inançtan sadece bu yorum ve sonuç çıkar diye bir şey yok.