Gençliğin yetişmesine önem veriniz,

Çünkü bu yolda en küçük ihmal ülkenin yapısını ve geleceğini yok eder.

Aristoteles

Her nesil, önceki nesillerin kendilerini sevip değer vermesini ve geliştirip üretken kılacak imkân sağlamalarını ister. Eğer bir ülkede gençlik umutluysa ne ala, değilse çok zaman kaybedilmiş demektir. Bugün Z ve Alfa nesli yeni bir anlayış ve yaşam tarzıyla mutlu olmayı diliyor. Türkiye ve dünyada gençlerin çoğu kendilerini bunalmış, sıkışmış, mutsuz ve başarısız hissinden sıyırıp dünyayı düşledikleri gibi görmeyi arzuluyor. Çağımız gençlere öğretme dönemi değil, gençlere dokunup onlarla öğrenme çağına dönüştü.

Bütün enerjilerin kaynağı umuttur. Eğer gençlere farkında olmadan başarı, bolluk ve bereketi hak etmedikleri inancı verilirse umutları törpülenmiş olur. Çünkü bir şeyi hak etmediği düşüncesine kapılan gençlik, kendini ona sahip olmaktan alıkoyar. Üstelik çevresinde değer verdiği kişilerle paylaşabileceği çok daha az şeye sahip olur. Hakları ve zevkleri elinden alınan gençler yerine daha farklı şey koyarlar. Akıllı telefonlarıyla çekilip odalarına daha çok içe kapanırlar. Motivasyonları kırılır, boşluğa düşüp psikolojileri bozulur.

Yapılan araştırmalar Z neslinin zeki, zehir gibi zihne sahip olduğunu; Alfa neslinin ise akıllı, yaratıcı ve yenilikçi bir zihne sahip olduğunu ortaya koyuyor. Bu iki nesli yetiştiren Y neslinden farklı olarak yeni bir yaşam duygusuna sahipler. Ne Y nesli gibi bağımsız, girişimci ve köşe dönmeciler ne de kısa sürede başarı beklentisi taşıyorlar. Yaşam Memnuniyeti Araştırmasına göre her iki gençten biri ancak kendini mutlu hissediyor. Oysa yüksek mutluluk düzeyi gelecekte daha iyi bir beden sağlığı anlamına gelir. Mutluluğun sebepleri arasında sevgi, iyi eğitim, iş ve başarı sıralanır. Mutluluğun bir sırrı da ölçülü özgürlüktür. Ancak son yıllarda sosyal medya gençlerin yaşam biçimini değiştirmiştir. Sosyal medyadan yaptıkları paylaşımların beğeni oranı kadar mutlu olan gençler, sanal hayattaki kişilere özeniyor. Şüphesiz acısız ve çabasız bir hayat yok. Ancak, gençlerin mutsuz olmaları için aşağıda belirtilen daha birçok neden var.

Bu betimlenen sosyoekonomik iklim içerisinde yaşayan gençler umutlu değil. Dolayısıyla gençler bu ülkeden gitmek istiyor. Oysa biliyoruz ki, insan en çok kendi ülkesinde yaşayınca mutlu olur. Zaten yaşadığı yeri terk etme arzusundaki insan mutsuzdur. Gençler hayatın her alanında daha mutlu ve başarılı olmaları için kazanılamayacak bir yarışın içine itiliyor. Kişisel hırslar güzel dostluklar kurmalarını engelliyor. Rekabetçi eğitim, fazla hırs onları acımasız ve hissiz kişiliğe dönüştürüyor. Çok para kazanmaya odaklanıyorlar. Kişilere kazançlarına oranla değer veriliyor. İdeolojik değil küresel çözüm istiyorlar. İyi bir gelecek, adalet, eşitlik ve güçlü bir asgari yaşam standardı olan huzurlu bir hayat istiyorlar.

Teknoloji, bilgisayar, akıllı telefonlar dünyevi yaşamı elle tutulur kılıyor. Keyif, zevk, sefa, özgürce hareket etmek Deizm ve Ateizm anlayışını yaygınlaştırdı. İnsanların birçoğunun çılgın fikirleri şeytanın eline su dökemeyecek düzeye ulaştı. Bilgisiz her meslekten insanın dini ve onun kutsal kitabını her alanda tartışması gençlerin akidelerini bozmaktadır. Esasen hayalleri gerçekleşen, ufku ve vizyonu açılan gençler mutlu olur. Zaten öyle bir noktaya gelindi ki; günümüzde cennette olup da dünyada olmayan bir şey kalmadı. Şimdi gençlere dürüstlüğü yaşatmak cennet vaat etmekten daha çok inandırıcıdır. Onlara bıktırmadan umut ışığı gösterip iyimser olmaları sağlanmalıdır. Ayrıca, gençlerin geleceğini belirleyecek olan kendi seçimleridir.

Deizme kayan gençlerin birçoğu tanrının varlığına inanırken, müdahale ettiğine inanmıyorlar. Ateistler ise, insanlık tarihi boyunca ortaya çıkan hiçbir tanrıya inanmıyorlar. İnançlı gençler giderek azalıyor. Tecrübe dolu yıllardan süzülen doğru, dürüst, adil yaklaşımlarla; sevgi dolu, evrensel insan değerleri içinde gençlere yaklaşılırsa, dinin emirlerine uyan örnek tutumlar sergilenirse, gençler bundan etkilenecektir. İnsanlar önce kendini düzeltmedikçe gençlerin dinin huzur verdiğine olan inancı zayıf kalmayı sürdürebilir. Cahit Zarifoğlu der ki; “Bizler gelmekte olan neslin hamurunu hazırlıyoruz.” O halde tüm çabalar hamuru maya tutacak özü sözü bir gençlerin çoğalması için olmalıdır.

Gençliği mutlu geçmiş insan, bütün hayatı boyunca mutlu kalmasını bilir. Bugünün mutsuzluğunu hazırlayanlar geçmişin devamı olan yöneticilerdir. Onlar kendini mutlu etmeyi her durumda başarıyor, ancak arkadan gelen nesilleri mutlu edemiyorlar. Bir ülkenin yarınını kazanmak ve kaybetmek gençliğin elindedir. Geçmişteki yönetim hataları gençlerin mutluluğa ve başarıya ulaşmasını engellemesine izin vermemelidir. Gençlere yıllarca ödenecek borçlar değil; mevcut kazanımların üzerine değer katmaya imkân sağlayacak miraslar bırakılmalıdır. Onların yaratıcı ve başarılı olmaları için fırsat eşitliği ve iyi bir eğitim sistemi oluşturulmalıdır.

Bir ülke gençlerine umut vaat etmelidir. Atatürk der ki: “Bütün ümidim gençliktedir.” Gençler böyle bir iklimde yaşama sevinci kazanır. Gençlik yaşamın anlam ve amacını edinip iyimser, mutlu ve başarılı olmak ister. Kendine düşen görevi başarması için öncelikle adil imkân içinde iyi bir eğitim bekler. Onların ruhu ne kadar güzel işlenirse, özgürlük ve bağımsızlık arzuları dengeli bir biçimde tatmin edilirse, ülkeyi o denli ileriye götüreceklerdir.

Dostlukla…