Her nefis ölümü tadıcıdır. Allah’ın canlılar için takdir etmiş olduğu mukadder olaydır ölüm. Türkiye’ye karşı son 12 yıldır her türlü ihanetin, komplonun, darbenin, cinayetin, terör faaliyetinin, yalan, dolanın ve hırsızlığın içinde yer almış olan Fethullah Gülen de ölür. Öldüğü, hatta ölmeden önceki bütün ölüm haberleri üzerine hakkında herkesin hemen verdiği tepkiler akıbet açısından gerçekten ibretlik bir manzara arz ediyor.

İnsanlar ölürler ve arkalarında kalanların onlar hakkında şahitlikleri olur. O şahitlikler mutlak olmasa da ölenin iyiliği ve kötülüğüne dair ön kararlardır. 17-25 Aralık’tan hemen önce ölmüş ölse muhtemelen herkes tarafından bir ermiş muamelesi görebilecek olan Gülen’in 17-25 Aralık süreciyle birlikte başlayan ve 15 Temmuz’la birlikte bir karara varan algısı, önceki olumlu algıları da tam tersine çevirerek bir kötülük hikayesinin toplamına dahil etmiş oldu.

Gülen’in altmışlı yıllardan itibaren başlayan ve 20 Ekim günü itibariyle ABD’de, İslam’a, Müslümanlara hatta bütün insanlığa savaş açmış Siyonist ABD’nin himayesi altında bir hastanede sona eren hikayesi, baştan başa ibretlik bir hikâye. Müslümanın velayetinin, sadakatinin, kimlere ve kimlerle olması gerektiğine dair yitirilen pusulanın insanı nereye kadar savurabileceğine dair ibretlik bir hikâye. Allah’ın verdiği ilmin ve imkanların satışa çıkarılmasının karşılığında temin edilebilecek kazancın ne kadar boş ne kadar hayali ve sonunun nasıl bir hüsran olduğunun da ibretlik bir sahnesi.