İnsanlar, sürekli olarak kendilerini bir gruba, diğer insanları da farkı  gruplara ve kategorilere mensup olarak konumlandırırlar. Grup içi ve grup dışı  tutumların  nasıl  şekillendiği ve oluştuğu  önemli  bir konudur. Farklı gruplara, kimliklere ve kültürlere yönelik geliştirilen  ırkçılık,  olumsuz, yıkıcı, ahlaksız, akılsız ve  aşağılık bir tutum, ideoloji, kimlik ve politika olarak karşımıza çıkmaktadır.

Irkçılık,  olup biten, geçmişte kalan  bir pis ideoloji, tutum, ideoloji ve zihniyetten ibaret değildir. Irkçılık, siyaset, toplum, yönetim, kültür, eğitim, sağlık alanlarında üretilen,  pratiğe sokulan ve  yaşatılan  bir kirlenmişlik, çürümüşlük ve  çıldırmışlık halidir. Irkçılık,  her yerde vardır ve etkili olmaktadır. Herhangi bir grubun, çoğunluğun  geleneksel  sosyal değerlerini ve  kültürlerini ihlal ettikleri ve onlardan farklı oldukları  iddiasıyla aşağı, öteki, tehlike ve tehdit olarak sunulmaları,  ırkçılığın  sürekli olarak üretilmesi için  arkasına sığınılan  kirli ve karanlık bir gerekçedir.

Hiçkimse ırkçı olduğunu  kabul etmemektedir. Irkçı olduğunu kabul etmemesine rağmen  siyasetçi, şair, yazar, yorumcu,  trol,  akademisyen, mühendis, yönetici, sosyal medya fenomeni gibi konumlarda bilinen  birçok kişi,  ırkçı görüşleri benimsemekte ve ifade etmektedir. Irkçı olan kişiye  ırkçı demek bir zorunluluktur, gerekliliktir ve ihtiyaçtır. Irkçıya ırkçı dememek, ırkçılığın  sinsi ve sistematik bir şekilde topluma sinmesine, yayılmasına ve  yozlaştırmasına neden olmaktadır.