İnsanın bu dünyadaki amacı, hayatını dolu dolu yaşamak, hayatı zenginleştirecek, güçlendierecek ve geliştirecek tecrübelere, imkanlara ve kaynaklara sahip olmak için çabalamaktır. İnsan için asıl olan şey, hayatın ve insanın güçlendirilmesidir ve geliştirilmesidir. İnsanlığın ve hayatın güçlenmesi ve gelişmesi için ihtiyaç duyulan ana kaynak, doğadır. Doğanın zayıflatılması ve tahrip edilmesi, insanın ve hayatın zayıflatılması ve tahrip edilmesi anlamına gelmektedir. İnsan, hayat ve doğa üçlüsünün birlikte ele alınması, hayatı zenginleştirecek asli değerin özgürlük olduğu gerçeğinin hiçbir şekilde ihmal ve inkar edilmemesi gerekmektedir.İnsanın gündemi, insanlık ve doğa olmalıdır. İnsanın yapay ve uyduruk gündemlere ve otoritelere bağımlı hale getirilmesi, insanın hem kendisini, hem de doğayı ihmal ve inkar etmesine yol açmaktadır.

İnsanın kendi ve doğanın dışında varolduğu sanılan uydurulmuş yapay kurgulara bağımlı olması, hayatını onların çevresinde sürdürmeye çalışması, geçmiş yüzyıllarda uydurulan efsaneleri ve masalları gerçek sanması mümkün değildir. Geçmişin masalları, hikayeleri, menkıbeleri, kıssaları, kalıbları ve kaynakları, geçmişte anlamlı olarak görülmüş olabilir. Geçmiş yüzyılların masallarını, bugüne taşımak anlamlı olmadığı gibi, gerekli de değildir. Geçmiş yüzyılların masallarını, kurallarını ve kaynaklarını günümüze taşımak ve dayatmak, insanı ve hayatı zayıflatmaktan ve tahrip etmekten başka bir sonuç doğurmamaktadır.

Geçmişin masallarından kurtulmak ve hayatı güçlendirmek için ihtiyaç duyulan en önemli şey, bilimdir. Modern bilim, insanın hayata ve doğaya olan statik bakış açısını değiştirmiş, insanı bilimsel bilgiyle donanmış güçlü, akıllı ve dinamik bir bireye dönüştürmüştür. Bilimsel perspektif, doğa ve insanın her şeyden önce gelen en önemli gerçeklikler olduğunu idrak etmeyi kapsamaktadır. Hayatı, insanı ve doğayı anlamada ve tecrübe etmede, asli kaynak bilim ve felsefe olmalıdır.