İlk söylediğinde büyük tepki topladı. Kendi partisinin adamları bile karşı çıktı.”..terörist başının affını istiyor” dendi. Sözleri, siyasi ortamı alabildiğine gerdi.

Oysa Bahçeli’nin sözleri, “gelse “,” olsa” gibi gerçekleşecek şartları ihtiva ediyordu.

“PKK’yı lağvetsin, gelsin DEM toplantısında bunu ilan etsin” deyince, bunun, bir sınama, bir samimiyet testi olduğu sonradan ortaya çıktı. Ayrıca o sözler, muhatapların  kabul edemeyeceği sözlerdi.Bunlar

DEM ve terör  örgütü liderini zora soktu. DEM’liler de zordan kurtulmak için “biz de varız”kabilinden hareket etmeye, “İmralı’ya bile gitmeye hazırız” demeye başladılar ve oraya da gittiler.

İmralı’da Öcalan ile ne konuştuklarını basın toplantılarında hiç açıklamadılar. Beylik laflar: ”Sürece katkı  sunacağım dedi “gibi yumuşak  ve yoruma müsait laflarla geçiştirdiler toplantıları.Oysa 4 saat süren bir toplantıda iki cümle koşulması  mümkün değil. Kimse, “ PKK’yi ne zaman lağvedeceksin dediniz mi” diye de sormadı onlara.

DEM’in iki milletvekili,  bir de sonradan katılmış bir eski siyasi, parti parti gezdiler.TV kanallarında ziyaretler canlı yayınlandı. Ama hiçbir partide ,ziyaretlerde  neler konuşulduğu konusunda sesli bir açıklama yapılmadı. Yani parti ziyaretlerinin  sesli görüntüsü verilmedi Ve parti görevlileri de ; “ Öcalan  PKK’yı dağıtsın dediğininde, size ne dedi” diye soru da sormadı. Yani parti ziyaretleri sadece görüntülü idi. Sesli değil..Neler konuştuklarını seyirci ve halk  tv.deki parti ziyaretleri  toplantılarından da  öğrenemedi.  Parti ziyareti görüntülerinin hiç birisi tatmin edici değildi. Sadece ziyaret ile ilgili resimler.. Kapıda karşılamalar.. Nezaket gösterileri…

Oradaki konuşmaların elbette bir kaydı vardır. Bildiğim kadarıyla, orada üç kişiden başka, devletin resmi görevlileri de konuşmaları dinledi. Yani iki DEM milletvekilinin Öcalan ile toplantısında onlar  da bulundu. Muhtemelen maskeli  devlet görevlileri kayıt tuttu. İleride  bu kayıtlar  açıklanacak.

Ama DEM’in bu ortamda ileride kendisi ile çelişecek bir gösteri yaptığını görmemek mümkün değil.

DEM ve PKK yanlıları, önce bu işten bir pazarlık çıkar mı diye barış havarisi  olma hayaline kapıldılar. Sık sık; “ barış içinde yaşayalım. Barış yapalım “dediler. Hele ben şu “Barış yapalım” lafına oldum olası gıcığım.Ne barışı ?Savaş mı var da, barış olsun?Ülkede her kesim, bir diğeri ile zaten barış içinde yaşıyor..Barışı bozan birileri var. O da terar örgütü..

Onların barış dediği  teröristleri affetmedir.Bu da mümkün değildir.

DEM’in ve diğerlerinin bu görüşmelerden bir pay çıkarmaya çalıştığı baştan belli imiş. Barış diye diye taviz koparma, tek şart olan örgütü dağıtmanın bir bedel ile olabileceğini yaymak imiş asıl amaçları.

DEM  Başkanı bayan;” Türkiye, Kuzey Suriye’deki kantonları tanımalıdır”dedi .Bilmem bu görüşmeleri bir pazarlık konusuna çevirmeyi anlatan başka bir cümle var  mı? Silahı bırakırız  ama, siz de şunları yapın bakalım demek, kafalarının arkasında zaten varmış. Gelişmeleri göreceğiz..