GİRİŞ
Asli görevi toplumun sorunlarını çözmek olan siyaset erdemli yapılmazsa, sorunun kendisi haline gelir. Siyaset, kanun ve nizama olduğu kadar, ahlaki ve toplumsal değerlere de uygun icrayı gerektirir. Siyasetçi bu icrayı, dürüst ve adil, şekilde gerçekleştirmek zorundadır. Aksi ise siyasette yozlaşmayı getirir.
Günümüzde siyasetin en önemli sorunlarından biri, siyaset sermaye ilişkisinden kaynaklanan siyasal yozlaşmadır. Siyasetin finansmanında sermayedar ile siyasetçinin kayıt dışı ilişkisi, siyasal yozlaşmaya yol açan önemli etkenlerden biridir.
Siyasal yozlaşma siyasi, ekonomik ve sosyal alanlarda ciddi sorunlar doğurur. Bu nedenle, siyasetin finansmanının sıkı denetlenmesi ve siyasal yozlaşmaya karşı önlem ve tedbirlerin alınması şarttır.
1. SİYASAL YOZLAŞMA: SİYASET – AHLAK İLİŞKİSİNİN KESİLMESİ
-
Siyaset Kavramı
Siyaset genel olarak, toplumu, topluluğu ya da milleti yönetme, idare etme işi olarak tanımlanır. Aynı zamanda siyaset, hikmet ve hükmetmek anlamına gelir ve doğru bir şekilde karar vermek, toplumu oluşturan bireyleri doğru şekilde yönetebilmek olgusu olarak da kabul edilen siyaset, devletin etkinliklerini düzenleme ve gerçekleştirme esaslarının bütünüdür.
İnsanlık tarihinde yerleşik hayat ve toplu yaşamla birlikte ortaya çıkan yönetme-yönetilme ihtiyacı, yöneten ve yönetilen sınıfları doğurmuş ve bu taraflar arasındaki ilişki biçiminin belirlenmesi toplumların ve özelde siyasetin temel meselesi olagelmiştir.
Başlangıçta toprağın ve üzerinde yaşayanların da sahibi sayılanlar toplumu yönetirken, tarihi süreçte yönetim biçimleri, yöneticilerin başa geçme ve ayrılma usülleri ve yöneten-yönetilen ilişkileri sürekli değişkenlik göstermiş, yöneticilerin seçimle işbaşına gelip yine seçimle ayrıldıkları yöntem, toplumlarda en yaygın uygulama alanı bulan metod haline gelmiştir.
-
Siyaset Etiği (Ahlakı)
Terminolojide etik ve ahlak kavramları farklılık arz etse de, pek çok alanda aynı anlamda kullanıldığından biz de kavram analizine girmeden yazımızda her ikisini aynı anlamda kullanmayı tercih edeceğiz.
Siyasetin çıkış noktası ve temel gayesi yönetmekten çok, toplumların sorunlarını çözmek ve onlara gerekli yaşam şartlarını sunarak sevk ve idare etmektir. Siyasette amaç hükmetmek değil, hizmet etmek, insanlara faydalı olmaktır. Peygamberimizin “İnsanların en hayırlısı, insanlara faydalı olandır.” buyruğunda ifade edilen “fayda”, bugün siyasetin temel gayesi olan “kamusal yarar”a işaret eder.
İlahi dinlerin nihai vaazı ahlaklı olmaktır. Ahlakın asgari seviyesi, başkasına zarar vermemektir. Sonrası insanlara faydalı olmak, üst seviyesi de kendisinden çok başkalarını düşünmek, diğergamlıktır.
Ahlak, dinin bireysel ve toplumsal ilişkilere yansımasıdır. Bu itibarla ahlak, tutum ve davranıştır. Ahlak zorunlu olandan çok gönüllü olanı, razı olunanı vaaz eder. Bu yönüyle kanunlardan daha yaygın ve derin bir etkiye sahiptir. Evini komşusunun güneşini engellemeyecek şekilde yapmak kanunun değil, ahlakın güvencesindedir.
Siyasi alanda ahlak ise kamu yararından sapmamak, adil olmak, icraatta hakka riayet ve kul hakkına girmemektir.
Etik değerlendirmeler ülkeden ülkeye değişse de günümüzde siyasette ve hatta devlette etik değerler konusunda evrensel bir anlayış oluşmaya başlamıştır.
Bugün gelişmiş demokratik ülkelerin en temel etik değerleri; hukukilik, tarafsızlık, şeffaflık, eşitlik, sorumluluk, adalet, dürüstlük, yasalara karşı saygı, insanlara karşı saygı, gayretli çalışma, hesap verebilirlik, toplum çıkarlarını kendi çıkarları önünde tutmak, kendilerini mali bakımdan başkalarına bağımlı kılacak ilişkilere girmemek, davranışlarla bu ilkeleri yaşatmak şeklinde sayılabilir.
Etik davranış kuralları, toplum için dürüst, adil, sağlıklı olan, demokratik devletin yasallığını geliştiren ve koruyan davranış kurallarıdır.
(Devam edecek)
………… 1. BÖLÜMÜN SONU …….…..