Abese suresinin ilk 10 ayetini okuyalım.

 1: Yüzünü ekşitti ve sırtını döndü,

 2: Yanına o âmâ geldi diye.

 3: Nereden biliyorsun, belki o senden öğrenecekleriyle temizlenip arınacaktı?

 4: Yahut düşünüp öğüt alacaktı da, bu öğüt ona fayda verecekti?

 5: Fakat kendisini ihtiyaçsız görüp seni dinlemeye tenezzül etmeyene gelince,

 6: Belki müslüman olur diye sen ona yöneliyorsun.

 7: Halbuki onun İslâm’a girip arınmamasından dolayı sana bir sorumluluk yoktur.

 8: Öte yandan, sana büyük bir istekle koşarak gelen,

 9: Üstelik Allah’a karşı saygı ve korkuyla dopdolu olarak gelmişken,

10: Sen ona gereken alakayı göstermiyorsun!

Ayet meallerinin gösterdiği gerçek şudur:

Ínsanlar sabahtan akşama kadar konuşsalar yaptıkları yanlışları kendi aleyhlerinde propaganda yaparak insanlara anlatmazlar. Hz Peygamber amaya karşı gösterdiği tavrı tenkit eden ayetleri Allah'tan geldiği şekliyle insanlara eksiksiz tebliğ etmeye devam ediyor. Íşte bu durum Kur'an'ın Allah kelamı olduğunu açıkça gösteriyor.

Bu ayetlerin gösterdiği bir başka gerçek de şudur:

Peygamberler de hata yaparlar. Ama onların hatalarını Allah düzeltir. Diğer insanların ise böyle bir imkanı yoktur. Demek ki insanlar sahabe de olsa müçtehit de olsa yanlış yaparlar. Nitekim Sıffın ve Cemel savaşlarında birbirlerinin kanını döken Müslümanlardı. Ve maalesef her iki tarafta da sahabe vardı. Ínsanları putlaştırmamak gerekir. Bu ayetlerden alınacak ders budur.

Allah bizlere doğru bir istikamet ve doğru bir iman nasip eylesin.